Vogels fotograferen lijkt misschien gemakkelijk, maar is eigenlijk juist best lastig. Voor je het weet is de vogel alweer uit beeld gevlogen. Ook vraagt vogelfotografie vaak om een flinke portie geduld. Daarnaast: welke instellingen heb je eigenlijk nodig om een vliegende vogel te fotograferen? En welke lens? Dit en meer lees je in dit artikel boordevol tips voor het fotograferen van vogels!
1. Begin met het fotograferen van grote (water)vogels
Niet elke vogel is even moeilijk om te fotograferen. Vooral kleine of schuwe vogels vind ik lastig; voor je het weet vliegt hij weer op. Bovendien vraag je een merel of een specht niet eventjes of hij alsjeblieft op dat ene takje wil gaan zitten voor dat mooie plaatje. Daarom is mijn eerste tip voor iedereen die graag vogels wil fotograferen: begin gemakkelijk!
Net zoals je je eerste rijles niet meteen begint met racen op het circuit van Zandvoort, begin je bij het fotograferen van vogels ook niet met het vastleggen van een supersonisch snelle en kleine kolibrie.
Kies in plaats daarvan voor grote vogels om als eerste te oefenen. Je fotografeert gemakkelijker een zilvermeeuw of pauw dan een vink of kolibrie. Je hebt voor een pauw of zilvermeeuw allereerst minder zoom nodig, omdat ze groter zijn. Maar ook zijn grotere vogels minder snel bang voor je en kom je sneller dichterbij. (Of de vogel komt dichter bij jou, zoals het geval is als je aan het strand een patatje eet. De meeuwen en spreeuwen jatten het nog net niet uit je vingers…)
Het was makkelijker om een pauw te fotograferen….
… dan een kleine kolibrie.
Watervogels vind ik daarbij ook weer gemakkelijker te fotograferen. Een zwaan, gans, meerkoet of wilde eend voelt zich veilig op het water en weet dat jij niet ineens naast hem in de sloot staat. Hierdoor kun je ze vaak gemakkelijker benaderen.
Mamazwaan zwom hier rustig met haar jongen voorbij.
Deze watervogel liet ons met het bootje heel dichtbij komen! (Met dan aan de reacties van lezers weet ik dat dit de northern janaca is)
De reigers zijn vol concentratie en wachten tot er een vis voorbij komt. Ze hebben mij amper in de gaten.
Tips en inspiratie voor het fotograferen van herfstkleurenvan paddestoelenin de mistvan dauwdruppelsvan zonneharpentijdens het gouden uurtje
Masterclass: Herfstfotografie
Leer hoe je prachtige natuurfoto’s maakt tijdens dit fotogenieke seizoen
2. Lange lens
Welke lens heb je nodig voor het fotograferen van vogels? De meeste foto’s in dit artikel zijn gemaakt met een brandpuntsafstand van minimaal 100mm. Ik gebruik dan mijn 70-300mm lens of een 70-200mm lens met een converter ertussen. Is 300mm genoeg? Niet altijd! Er zijn genoeg situaties dat ik liever nóg meer zoom had gehad! Bijvoorbeeld 400mm 0f 600mm. Maar ja.. die lens past nou eenmaal niet in mijn cameratas. ;)
Denk eraan: hoe groter de vogel is, hoe minder lang de lens hoeft te zijn om het dier beeldvullend te fotograferen of een close-up te maken. Hetzelfde geldt als je gemakkelijk dichtbij komt.
Deze pauw was heel trots op z’n veren. Ik kon de foto van dichtbij maken, met een 50mm lens.
Deze meeuw fotografeerde ik met 66mm. Hij vond het geen probleem dat ik dichtbij kwam.
Een IJslandse papegaai duiker, gefotografeerd met een brandpuntsafstand van 270mm.
Gefotografeerd op 300mm.
De fotograaf Ray Hennessy maakte deze foto met een 500mm lens. Zo kon hij zelfs dit kleine vogeltje goed in beeld brengen.
De regel dat grote vogels makkelijker te fotograferen zijn gaat natuurlijk niet altijd op. Deze flamingo fotografeerde ik op Curacao met een 300mm lens, dichterbij komen kon ik niet.
Uiteraard kun je een foto altijd iets ‘dichterbij’ halen door een foto te croppen, maar dat wil je ook niet teveel doen.
Natuurlijk hoeven de vogels niet altijd groot in beeld. Hier zitten de vogels mooi in het kader.
3. Sluitertijd bij het fotograferen van vliegende vogels
Fotografeer je een vliegende vogel, let dan goed op de sluitertijd. Om de beweging te bevriezen, heb je een korte sluitertijd nodig van bijvoorbeeld 1/500s of 1/1000s. Vliegt de vogel erg dichtbij, dan heb je een nog kortere sluitertijd nodig.
Opvliegende duiven, gefotografeerd met een sluitertijd van 1/1000s.
Met een sluitertijd van 1/1000s is de beweging van deze voorbijvliegende ganzen helemaal bevroren.
Deze meeuwen zijn gefotografeerd met een sluitertijd van 1/2000s. Ik koos een kortere sluitertijd omdat de meeuwen dichtbij vlogen. Alleen de vleugeltip van de voorste vogel is nog een beetje onscherp (maar niet echt storend vind ik zelf)
Natuurlijk zijn er meerdere manieren om een beweging te fotograferen. Wie weet wil je juist wel de vogels helemaal scherp in beeld of de vleugels bewogen.
Hier hing de kolibrie stil in de lucht. De sluitertijd van 1/500s zorgde voor bewegingsonscherpte in de vleugels. Dit benadrukt het snelle op en neer gefladder.
Naast de sluitertijd is overigens ook een snelle auto-focus van belang bij het fotograferen van vliegende vogels. Je hebt niets aan de korte sluitertijd als de vogels onscherp zijn door een te trage focus.
4. Geduld en doorzettingsvermogen
Een belangrijke eigenschap bij het fotograferen is geduld en doorzettingsvermogen. In dit artikel zie je meerdere foto’s van kolibrie’s die ik fotografeerde in Costa Rica. De vogels zijn vrij klein, meestal zo rond de 9 tot 15cm. De vleugels van een kolibrie bewegen wel 15 tot 80 keer per seconde op en neer. Bizar snel dus. De kolibrie is ook de enige vogelsoort dat zowel vooruit als achteruit kan vliegen. Ik moest en zou dit vogeltje daarom mooi fotograferen, maar dat was dus nog een hele klus!
Deze foto’s maakte ik allemaal in de buurt van het zwembad van ons resort in Fortuna, Costa Rica. Er vlogen daar meerdere kolibries rond. Al vrij snel ontdekte ik dat er een aantal plaatsen waren, waar ze regelmatig terugkwamen. Bij die ene plant zag ik ze telkens nectar halen, bij de andere plant gingen ze vaak op de punt van het blad zitten of op een bepaalde tak. Ik wachtte geduldig af en zat met mijn camera in de aanslag. En als hij dan dichtbij was, moest ik snel reageren! Soms had ik maar een of twee seconden de tijd om een foto te maken, voor het vogeltje alweer verder was gevlogen. Met flink wat tijd, een portie geduld (ook van mijn reisgezelschap) en wat doorzettingsvermogen (He, verdorie.. weer was-ie te snel. Nog een keer proberen!) lukte het me om de kolibrie meerdere keren te fotograferen.
De kolibrie steekt zijn tong uit, hihi!
Ik wilde in Sri Lanka heel graag een mooie foto van een kleine groene bijeneter maken. We zijn wel 10x gestopt, voordat ik eindelijk een vogel op de perfecte plek zag zitten, waarbij ik ‘m kon fotograferen met een rustige achtergrond. Hierdoor valt de bijeneter goed op!
5. Let op de achtergrond
Of je nu een vogel vliegend of stil in een boom fotografeert, kijk ook altijd met aandacht naar de achtergrond. Als een vogel boven je hoofd vliegt, dan zijn de wolken of de lucht de achtergrond in je foto. Bij zo’n kikkerperspectief heb ik het liefst een mooie blauwe lucht. Dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Misschien vind jij het juist mooier als de foto in het wit vliegt, kies dan juist een bewolkte dag om te fotograferen. Pas er dan wel op dat de vogel niet onbedoeld in een silhouet verandert, stem je lichtmeting en instellingen hierop af.
Deze redtailed tropic bird fotografeerde ik op de Cookeilanden. Ik wilde graag dat de staart van de vogel goed in beeld kwam. De witte kleur van de veren en de rode staart steken mooi af tegen de blauwe kleur van de lucht.
Door de lichte lucht werden deze ganzen iets te donker. Je voorkomt dit door de juiste lichtmeting te gebruiken.
Meestal fotografeer je een vliegende vogel van onderen, maar soms heb je de kans om een vogel te fotograferen met vogelperspectief. De lucht is dan niet meer de achtergrond, maar de omgeving.
Vogelperspectief bij het fotograferen van een kolibrie.
Fotografeer je een vogel op een tak of in de struiken, dan zijn de achtergrond (en trouwens ook de voorgrond) vaak druk.
6. Scherptediepte: wazige achtergrond bij vogelfotografie
Zit de vogel op een tak of in de boom? Achter de vogel heb je het liefst veel lege ruimte. Met weinig scherptediepte (door veel zoom en een groot diafragma) krijg je een mooie wazige of egale achtergrond. De aandacht gaat daardoor volledig naar de vogel toe. Bedenk wel dat dit gemakkelijker gezegd dan gedaan is. Je hebt het niet voor het zeggen waar de vogel precies gaat zitten!
Deze foto laat vooral zien hoe het NIET moet. De uil is slecht zichtbaar en half verstopt achter een tak. De tak op de voorgrond loopt diagonaal door het beeld en is te dominant aanwezig. De takken dorre bladeren naast de uil maken de foto ook erg rommelig. Bovendien is het licht ook nog eens niet mooi.
Deze papegaai volgde ik een tijd terwijl hij de vruchten uit de boom één voor één oppeuzelde. Deze foto is al een stuk beter dan die van de uil, maar toch had ik liever dat de foto een rustigere achtergrond had gehad.
Achter deze mooie vogel (met ring om z’n oog) zit best wat lege ruimte. De achtergrond is daarom wazig. Het is jammer van het grote blad aan de bovenkant (en jammer dat ik hier geen 600mm lens had)
Hetzelfde vogeltje, maar nu vanuit een andere hoek gefotografeerd. Ik kon zo iets dichterbij komen, de foto is iets minder rommelig. Door de positie zie je helaas niet meer het puntje van zijn staart. Lastig lastig!
De kolibrie zit mooi op het uiteinde van een blad. Omdat er veel lege ruimte achter ‘m is, is de achtergrond helemaal wazig.
7. Het juiste moment
Het mooi in beeld brengen van de foto is één ding. Maar de foto ook eruit laten springen, dat is punt twee. Een mooie vogelfoto valt op door onder andere het gebruik van licht of de compositie, maar ook het moment waarop je de foto maakt. Een roodborstje met een besje in zijn mond is net iets bijzonderder dan met een lege snavel. Hieronder zie je dezelfde foto’s als hierboven, maar dan met een klein verschil. Welke vind je beter?
Door een windvlaag komen de veren van de kea rechtop te staan en krijgt hij een grappig kuifje.
De kolibrie doet zijn snavel open en steekt net zijn tong eruit.
De regendruppels maken de foto net iets specialer.
He, wat kijk je nou!?
Jumjum, dat visje was lekker!
De camera hield ik een tijdje in de aanslag, wachtend op het moment dat de meeuw zou wegvliegen.
Deze pauw toonde maar al te graag zijn veren! Minutenlang stond hij te poseren, maar niet iedere pauw geeft je zoveel tijd. Dan moet je het moment snel pakken!
8. Scherpstellen op de ogen
Fotografeer je de kop van een vogel van dichtbij? Stel dan altijd scherp op de ogen! Bij een kleine scherptediepte wordt de snavel snel onscherp. Als dit je stoort, vergroot dan de scherptediepte met bijvoorbeeld een kleiner diafragma. In dit artikel lees je meer over scherpstellen op de ogen bij portretfotografie, dezelfde tips zijn toe te passen bij het fotograferen van vogels.
Stel altijd scherp op de ogen. Deze lori fotografeerde ik in ‘De Orchidee Hoeve‘ in Luttelgeest. Door de reflectie in z’n ogen zie je dat deze vogel niet buiten vrij rondvliegt.
Een geeloogpinguïn die volgens mij een beetje loenst ;)
Look me in the eye! (Draaihalsspecht)
9. Veren
Naast de close-up foto’s van de kop, is het natuurlijk ook altijd interessant om in te zoomen op bijzondere veren. Bijvoorbeeld van een pauw of felgekleurde papegaai!
De staart van een pauw
De nek van een pauw
Close-up foto van de veren van een papegaai
10. Vogels in het landschap
Het tegenovergestelde van een close-up is dat je de vogel juist klein in beeld brengt. De vogel of vogels zijn dan een onderdeel van landschapsfoto’s, waarbij de vogels iets toevoegen. Ze maken de foto net iets spannender of dynamischer.
Een prachtige ochtend met een laagje mist boven de Maas. Een meeuw zit op een paaltje, de andere bijna. De vogels voegen net dat beetje extra toe aan het beeld.
Deze pelikanen ‘surfden’ gracieus over de golven. (Costa Rica)
Nog een mistige ochtend. Door het tegenlicht zie je mooi de silhouetten van de verschillende vogels: zwanen, eenden, meerkoeten en aalscholvers.
Ben ik aan het fotograferen bij Waimea Canyon, komt er ineens (!) een haan door m’n beeld gelopen, haha!
De duif geeft het standbeeld bijna een soort ‘hoedje’.
11. Voeren: ja of nee?
Als jij in de winter een mezenbol of pindanetje in je tuin ophangt, dan is daar denk ik niets mis mee. En als je die vervolgens zo ophangt of neerzet, dat je de bezoekende vogels vanuit een goede hoek met een mooie achtergrond kunt fotograferen, dan ben je gewoon slim bezig. Toch is het niet altijd verstandig om vogels te voeren en wel om de volgende twee redenen; overlast en bescherming. Bij m’n ouders in de straat kregen de eenden zoveel brood gevoerd, dat ze het niet eens allemaal opkregen. Dit zorgde voor overlast van ratten en sindsdien vroeg de gemeente ook om de vogels niet meer te voeren.
Ook op Curacao vragen ze je heel duidelijk om de flamingo’s niet te voeren.
In Hawaii fotografeerde ik de nene; de hawaïgans. Halverwege de vorige eeuw was deze ganssoort bijna uitgestorven. De populatie is dankzij fokprogramma’s weer gestegen, maar nog steeds is het soort kwetsbaar omdat maar een beperkt aantal paren met succes broed. Toen wij op Maui (één van de eilanden van Hawaii) rondreden, zagen we regelmatig borden langs de kant met een verbod om de dieren te voeren. De ganzen zouden veel langs de kant van de weg rondhangen in de hoop een lekker maaltje te scoren, maar dit vergroot de kans op ongelukken waarbij de dieren worden aangereden.
De Hawaiigans (nene). Deze gans was best nieuwsgierig en kwam aardig dicht bij, maar hij kreeg zeker geen hapje van mijn lunch.
Ten slotte is ons voedsel vaak ook helemaal niet goed voor de vogels. Op dit informatiebord over de Kea (’s werelds enige soort bergpapegaai) staat dan ook ‘Feed the donation box – Not the Kea‘.
De Kea heeft zojuist op zijn ‘eigen’ informatiebord gepoept en probeert het plastic nu te slopen.
Deze foto maakt ik op Curacao bij een restaurant aan het strand. De troepiaal vogel staat er mooi op, maar ik vind de achtergrond nog te druk en ook het voerbakje zelf stoort me.
Ik had liever een iets minder laag standpunt gehad voor deze foto, maar deze foto vind ik wel beter dan de vorige met de voerbak. De foto oogt natuurlijker.
12. Schuilhutten / vogelkijkhutten
Wil je de vogels van dichtbij in beeld brengen zonder dat de vogels je in de gaten hebben? Fotografeer dan eens vanuit een schuilhut.Schuilhutten zijn er in vele soorten en maten. Van een tentje tot speciaal gebouwde schuren. Je kunt dus met een eigen camouflagetent op pad (bijvoorbeeld eentje zoals deze [aff]), of kijken waar er al kijkhutten staan. Zo heb je bijvoorbeeld bij Nationaal Park Kennemerduinen in Noord-Holland een mooie vogelkijkhut dichtbij het water. Maar ook zijn er verschillende fotografen in Nederland en België die speciale fotoschuilhutten hebben gebouwd. Hierbij is er specifiek rekening gehouden met de fotografie, door bijvoorbeeld de hut deels in te graven zodat je op ooghoogte van de vogels fotografeert.
Zelf heb ik twee keer vanuit een schuilhut gefotografeerd in Nieuw-Zeeland en kon ik een koningsalbatros en geeloogpinguïn van dichtbij zien.
De koningsalbatros gefotografeerd vanuit het observatie desk bij het Royal Albatross Centre in Nieuw-Zeeland. Het nadeel van deze ‘hut’ was dat het glas een soort blauwe kleurzweem aan de foto gaf. Gelukkig kon ik die (deels) verwijderen door het aanpassen van de witbalans.
Niet echt een schuilhut, maar wel een bijzondere plek om te fotograferen. In een soort omgekeerd aquarium stond ik twee meter diep onderwater. De eenden doken af en toe omlaag voor wat te eten. Het was super gaaf om te zien dat hun zwarte vleugels onderwater mooi een zilveren kleur kregen.
En dan wil ik alleen dit artikel nog even afsluiten met een kleine confession. Ondanks mijn achternaam, heb ik nog nooit een Vink gefotografeerd. Wel heel veel badeenden, maar dat is geen geheim natuurlijk! ;)
Reisfotografie – explore discover capture
Het boek Reisfotografie is het dikste Nederlandstalige boek over reisfotografie.
P.s. Ben jij toevallig vogelaar en ken je de specifieke soortnamen van de vogels in dit artikel? Dan houd ik me enorm aanbevolen voor een rijtje namen!
Wat een toffe tips weer en wat een fantastische foto’s. Ik heb pas geprobeerd vogels te fotograferen en dat was best lastig. Dank voor jouw tips. Ik ga ermee aan de slag!
Maandag weer naar een fotohut in Kalmthout België. Dus dit artikel kwam weer als geroepen. 😃👍 groeten Marcel.
Hallo, ik leer altijd veel uit jouw artikelen. Duidelijk omschreven in normale taal. Daar hou ik van.
Heb je al eens de app Opsldentify
geprobeerd? Dit is een mooie app voor het herkennen van vogels
Goedemorgen, ik ben voornemens om de Canon 90D te kopen. Ik fotografeer voornamelijk wildlife/natuur/vogels maar wil ook een beetje allround uit de voeten kunnen. Is dit een goede optie? Ik zit nu te kijken als lens naar de Canon EF 70-300mm f/4.0-5.6 II IS USM en de Tamron 18-400mm f/3.5-6.3 DI II VC HLD, zijn deze te gebruiken met een extender en welke van deze 2 is de beste keuze? Wat zijn de grootste verschillen? Groetjes
Hoi Danielle, ik ben geen camerawinkel en niet op de hoogte van alle verschillende objectieven of de mogelijkheden met een extender. Laat je daarom bij een camerawinkel adviseren, die weten er het fijne van.
Goed te begrijpen en mooie foto’s . Ik werk met de Panasonic fz 82 met 20/1200 lens en 4 K + burst mode daar kom je ook een eind mee. Groet van Ed
Hoi Laura,
De geel-zwarte vogel is een Baltimore troepiaal. De gele troepiaal komt ook voor op Curaçao maar heeft een overwegend gele kop met zwarte snavel.
Ik ben zelf de laatste tijd bezig om vooral vogels te fotograferen en probeer dan later te determineren welke vogel ik eigenlijk gezien heb. Onlangs ook in Curaçao geweest en weer heel wat nieuwe vogels gezien (en gefotografeerd).
Altijd leuk en leerzaam om mijn eigen ideeen en ervaringen te ‘toetsen’ aan die van anderen. Bedankt voor je artikel!
Dankjewel voor het delen dat dit een Baltimore troepiaal is, René! :)
Oeps Laura? jou naam staat schijnbaar niet in mijn woordenboek. Nu wel !
Linda, de geel/zwarte vogel is de gele troepiaal. Leuk artikel, lees het met veel plezier en is herkenbaar! We zijn net terug van Curacao ?Mis alleen het suikerdiefje
Het nadeel van een super tele (bijvoorbeeld 150-600) is dat het bijna niet lukt om een wazige achtergrond te krijgen omdat je meestal met diafragma 5.6 of 6.3 te maken hebt als grootste opening.
Volgens mij begrijp je niet helemaal goed hoe scherptediepte werkt Cor. Ook op 600mm en met f/6.3 kun je echt wel een wazige achtergrond maken, vrij gemakkelijk zelfs. Maar dan moet er wel iets aan ‘vrije ruimte’ achter zijn. Neem mijn eBook Alles over scherptediepte maar eens door, dan zie je dat het diafragma niet de enige factor is die de scherptediepte bepaald. Of volg mijn online fotografie cursus.
Hoi Laura,
Ik heb nog nooit gereageerd, maar vond dit zo leuk om te lezen dat het even moest. Ook ik ben naar Costa Rica geweest en heb veel vogel foto’s en ik vind het bizar dat mijn foto’s ontzettend veel op die van jou lijken! (De jouwe hebben vast minder ruis en betere standpunten maar toch). Voor mijn gevoel er toch nog iets van gebakken! Super leuk om te zien en te leren hoe het beter kan.
Gr.
Chantal
Wat een prachtig artikel, ik smul er van…
Greetz: Ger
Hoi Laura , je leest hier en daar dat een converter minder mooi beeld geeft, wat is jou ervaring hier in. Zelf heb ik een nikon en ik zou hem dan graag tussen de
70-300 willen. Kan hij ook tussen een 18-200.
Groetjes Karin
Hoi Karin, een converter kan lang niet bij alle lenzen! Vraag hiervoor altijd eerst advies bij een fotowinkel.
Hallo Laura,
Prachtig fotoland met heel veel dieren en vogels. Ik heb er heeeel veeeel “geschoten”. Zit je ergens stil in de bush bush, dan vliegt er van alles rond. Kijk even op de site Birds of Costa Rica Gallery by Greg…
Prachtige fotos + namen in Engels.
2 Snowy Egret, 4 Ruddy Turnstone (keert echt de steentjes om.,Dan nog bruine Pelicaan, Kolibri is volgens mij de Rufous tailed hummingbird,Papagaai =scarlet macaw, Vogel met oogring= Black-throted Trogon,Zwart/wit foto= denk ik een Riverside wren , Geel/zwarte vogel = Oriole soort, op CR heeft hij meer zwart in het gezicht.(Wielewaal)
De uil en de zwaluw niet gevonden welke soort.
Groetjes Tineke Koen.
Hoop, dat je er iets mee kunt.
Hoi Laura, wat een fantastisch artikel! Ik ben een groot fan van vogelen en vogelfotografie, maar een beginner als het gaat om vogelfotografie. Wat een scherpe foto’s van die kolibri’s, wauw! Dat krijg ik niet zo mooi voor elkaar. Ik zou graag je online cursus willen volgen maar ben meer iemand van de praktijk. Geef je ook workshops of lessen vogelfotografie?
En zet je je Image Stabilisatie aan als je vogels fotografeert (met en zonder statief)?
Hoi Amanda, ik geef nu geen workshops meer, maar bied alleen de online cursus aan. Die zit trouwens ook bomvol met praktijkopdrachten. Weliswaar zelfstudie, maar ik neem je stap voor stap bij de hand zodat je kunt oefenen om je camera beter te leren kennen. Lees anders eens de reviews door op deze pagina, (bijna) niemand mist de persoonlijke begeleiding!
Ik heb de online cursus ook gedaan en hij is juist super praktisch, bij elk stukje informatie zit gelijk een praktijkopdracht waarmee je echt leert wat er net is uitgelegd. Niet te vergelijken met een boek bijvoorbeeld.
Je krijgt ook echt veel waar voor je geld, ik zou niet weten hoeveel workshops je zou moeten volgen om alle info te leren die in de cursus zit :)
Prachtig artikel Laura, Ik heb er veel aan gehad. Ook de lichtmeting interesseert me.
Ik fotografeer meestal met scene selection omdat dat voor mij wat gemakkelijker is.Als je vogels fotografeert is dan het beste om hem op sport activiteiten te zetten, i.v.m. het vliegen en op bloemetje voor macro opnames?
Hoi Corrie, vliegende vogels kun je inderdaad op de sportstand doen. Toch ben ik geen voorstander van scene selection, er is zóveel méér uit je camera te halen als je zelf de instellingen kiest die passen bij de situatie. En de kans op een mislukte foto – bijvoorbeeld omdat de sluitertijd toch te lang was – verklein je zo.
Hiya,
de getoonde vogel is een Northern jacana, niet te verwarren met de African jacana of de Lesser jacana, die je in Afrika vaker tegenkomt. De kuikens zijn superschattig met hun kleine lijf en heeeel grote poten :)
En de zin: “Tenslotte is het eten van mensen vaak ook helemaal niet goed voor vogels” is voor tweeërlei uitleg vatbaar :)
Dank voor de toevoeging over de janaca! En hahahaha, je hebt helemaal gelijk. Ik ga het even iets anders verwoorden ;)
Vogel met gestreepte staart is het mannetje van de ‘black throated trogon ‘. Costa Rica geweldig land voor vogels en fotos . Quetzal gevonden?
Je bedoelt denk ik die met het ringetje om zijn oog en deels blauwe/deels gestreepte staart? In Costa Rica hebben we inderdaad veel mooie vogels gefotografeerd, maar helaas de quetzal niet gevonden…
Prachtige foto’s!
leuk artikel en heb ook ondervonden dat vogelfotografie een sport op zich is..Laura zou jij nog in het kort kunnen uitleggen hoe de belichting bij de donkere eenden in de witte lucht dan beter had gekund..Je schrijft over anders belichten maar hoe is me nu iet helemaal duidelijk..Alvast bedankt
Hoi Karin, jaaa vogelfotografie is echt een sport op zich! Als je meer wilt weten over de lichtmeting/belichting en hoe je je camera instelt, verwijs ik je door naar mijn online fotografie cursus.
Goed artikel, wat voor converter gebruik je hiervoor?
Ik heb een 1.4 converter van Nikon.
Een bekende uitdrukking is “de vogel is gevlogen”. Neem dat maar letterlijk. Ik doe mijn best vogels te fotograferen, want die hebben we hier in overvloed. En soms, heel soms lukt het ook nog. Dit artikel was heel nuttig voor mij want nu weet hoe ik 2 door mij veel gemaakte fouten kan vermijden.
Goed om te horen Jos. Hopelijk wordt het nu iets makkelijker om de vogels in Zweden te fotograferen!
Leuk artikel, met veel plezier gelezen. De watervogel in je artikel is een jacana.
Oh leuk dat je dat even deelt Rien, thanks!
Top artikel!
Dankjewel Lex! Er zit dan ook heel wat aandacht en tijd in dit artikel! :)