Een leeg zwembad en een stel benen. Mijn benen om precies te zijn. In dit artikel vertel ik je het verhaal achter de foto ‘No Swimming Today’, een foto die ik in 2008 maakte en die in 2012 het meest verkochte beeld en in 2014 het duurst verkochte werk van de website werkaandemuur.nl was.

Wat lang niet iedereen van mij weet, is dat ik heel lang (ruim 8 jaar) zwemjuf bent geweest. Vanaf mijn 16e tot na een jaar mijn afstuderen, werkte ik als bijbaantje in diverse zwembaden waar ik zwemles gaf of aan de badrand stond om toezicht te houden.

Ik werkte o.a. een aantal jaren bij het Sportfondsenbad Oost in Amsterdam. Dit zwembad was het eerste sportfondsenbad van Nederland en werd in 1929 geopend, waarbij de financiering voor het zwembad geheel door spaarkassen was verkregen. Het zwembad was gebouwd in het gebouw van de oude gasfabriek, welke een aantal jaren daarvoor was gesloten.

Het zwembad was er duidelijk één met historie. Op de bodem van het zwembad, ergens in het midden aan de ondiepste kant, was deze ook betegeld met het jaartal 1929. Ik kan het niet met 100% zekerheid zeggen, maar ik gok dat vrijwel alle tegeltjes die je op de onderstaande foto ziet, ook uit dat jaartal dateren.

Het verhaal achter de foto

In de zomer van 2008 was er een groot onderhoud, waardoor het water uit het zwembad werd gepompt. Het was een heel vreemd aanzicht; zo’n grote lege bak welke normaal tot de rand toe was gevuld met water. Ik hoefde deze zomer niet te werken, maar ging wel langs met m’n camera. Zonder een specifiek plan overigens. De inspiratie voor de foto kreeg ik pas toen ik op de bodem van het zwembad stond en realiseerde hoe mooi die blauwgroene tegeltjes eigenlijk waren, juist omdat ze er niet meer nieuw er uit zagen.

Hoe is de foto gemaakt?

De benen die je op de foto ziet zijn mijn eigen benen. De meest gestelde vraag die ik ongeveer 9 van de 10 keer krijg als ik dit vertel is: “Hoe heb je de foto dan gemaakt?”

Er zijn verschillende mogelijkheden:

  1. ik heb giga lange armen
  2. de camera stond op de zelfontspanner
  3. de foto is gemaakt met een afstandsbediening
  4. iemand anders heeft de ontspanknop ingedrukt

Het moge duidelijk zijn dat de eerste optie af viel, ik heb vanzelfsprekend geen armen van enkele meters lang. Ook optie 2 valt af; de foto is niet gemaakt met de zelfontspanner omdat ik te lang nodig had om op de rand van het zwembad te klimmen. De kant was op deze plek ongeveer 3 meter hoog en het vereiste aardig wat klimwerk om er via steigers uit te komen. Zelfs als de zelfontspanner mij 30 seconden of langer de tijd had gegeven, had ik niet op het moment dat de foto gemaakt werd op de kant kunnen zitten.

Optie 3 en 4 blijven dus over. In deze periode was ik nog niet heel lang bezig met fotografie en had ik nog weinig technische extraatjes, zoals een afstandsbediening. Ik heb de foto daarom op statief gezet, de compositie bepaald, besloten waar ik wilde gaan zitten, scherp gesteld op de kant en vervolgens collega Marcel lief aangekeken of het heel eventjes het werk wilde laten vallen om mij te helpen. Ik klom op de kant en vroeg Marcel om op mijn teken de ontspanknop in te drukken. Simple as that! Nu valt natuurlijk nog te discussiëren of ‘ik’ de foto wel ‘gemaakt’ heb, maar vanuit mijn perspectief was Marcel een ‘spraak-gestuurde-afstandsbediening’ en zeker niet de fotograaf. ;)

Waarom deze foto één van mijn favorieten is

Ondanks dat ik na deze foto nog duizenden foto’s heb gemaakt, is bovenstaande foto nog steeds één van mijn favorieten. De foto is namelijk meer dan een foto van een leeg zwembad. De benen over de rand van de zwembad geven de foto een verhaal. Het roept wellicht vragen op bij de kijker, zoals “wat doen de benen over de rand van het zwembad  nu er geen water in zit? Heeft de persoon dat door? De vragen die ontstaan doordat er iets ‘niet klopt’ in de foto maakt de foto, in mijn ogen, interessant(er). Het feit dat de foto afgelopen jaar het meest verkocht is op Werk Aan de Muur (van de ruim 13 duizend beelden die er op de site staan) en dat mijn voeten dus bij verschillende mensen nu groot aan de muur hangen, lijkt dit te bevestigen! :)

Moesten het trouwens persé mijn eigen benen zijn op de foto? Nee, dat had niet gehoeven. Maar ik had geen model bij me (want ik had deze foto helemaal niet van te voren in mijn hoofd). Er was natuurlijk niets mis met mijn eigen benen, plus mijn collega’s waren gewoon aan het werk. Bovendien waren de aanwezigen vooral mannen en ik denk niet dat de foto zo geslaagd was geweest met een stel (harige?) mannen benen.

Wat je kunt leren van het verhaal achter deze foto

Think outside the box, ga op zoek naar het ongewone…

Ik hoop dat je het leuk vindt om te lezen hoe deze foto tot stand kwam, maar ik hoop dat het ook een inspiratie vormt en/of leermoment is om te zoeken naar het ongewone, naar net dat speciale waardoor de foto net niet lijkt te kloppen. Think outside the box. Je zult verbaasd staan van het resultaat. Laat je ook niet beperken door het materiaal. Ondanks dat ik geen afstandsbediening had en ik niet de persoon was die op het knopje drukte, twijfel ik er niet over dat dit ‘mijn’ foto is!