Jaaaaa! Ik mag het van de daken schreeuwen. Mijn fotoserie over de Loonse en Drunense Duinen staat in het september nummer van National Geographic NL. Wiehoeee! Ik ben zó trots!
En voor wie zich afvraagt; hoe komen jouw foto’s terecht in dit bekende tijdschrift? Nou.. dat zal ik je vertellen!
Vorig jaar zomer stuurde ik mijn portfolio en motivatie in voor de beurs van de Marius van der Sandt Academy: een beurs voor “jonge, talentvolle natuurfotografen”. Samen met Jeffrey van Houten en Mark Oomens was ik één van de gelukkigen die de beurs in 2016 won.
De beurs houdt in dat je een jaar lang werkt aan een eigen, zelfgekozen fotoproject. Daarbij krijg je begeleiding van een aantal Nederlandse topfotografen: Jasper Doest, Theo Bosboom, Jan Vermeer, Bas Meelker en Joris van Alphen.
De fotoserie
Het onderwerp van mijn fotoserie wist ik eigenlijk al snel: de Loonse en Drunense Duinen. Ik koos dit gebied eigenlijk om twee redenen; de eerste was dat ik dit gebied zo niet-Nederlands vind. Zo’n uitgestrekte zandbak, niet ver van de grote steden Den Bosch en Tilburg. En toch zoveel mensen die er nog nooit geweest zijn of er niet vanaf weten!
Maar er zat ook een praktische kant aan deze keuze: ik wist dat ik véél tijd aan het project moest besteden en er vaak naar toe zou moeten gaan om te fotograferen. Het was dus handig dat ik voor de duinen ‘maar’ een half uurtje in de auto hoefde te zitten. (Extra handig voor het fotograferen van een zonsopkomst, waarover ik in dit artikel specifiek over de ervaring bij de Loonse en Drunense Duinen schrijf).
Van grofweg oktober 2016 tot en met juni 2017 werkten we alledrie aan onze fotoserie. Ik dus over de (afgekort) LDD (klinkt als een soort drug, I know!), Jeffrey fotografeerde ganzen en Mark maakte zijn serie over spinnen in huis. Gedurende het jaar kwamen we ook regelmatig bij elkaar. De ene keer voor een workshop met één van vijf fotografen, de andere keer om de voortgang van onze series te bespreken. Iedere bijeenkomst was interessant en meestal ging ik ook vol inspiratie naar huis.
Pittig, maar waardevol!
Nu kan ik natuurlijk verder schrijven dat het allemaal erg goed ging om de foto’s te maken en dat ik zonder al teveel moeite deze fotoserie afleverde. Maar dan zou ik liegen. Allereerst moest de fotoserie meer zijn dan ‘een paar mooie foto’s van het gebied’, maar er moest ook een verhaal in zitten. Dat aspect was eigenlijk compleet nieuw voor mij.
Daarnaast ben ik mijzelf door het project behoorlijk tegengekomen en werd het op sommige momenten een persoonlijke zoektocht. “Wat wil ik eigenlijk met mijn fotografie?“. “Wat wil ik bereiken met m’n foto’s“, etcetera. Het maakte een hoop emoties (en tranen) los en was van tijd tot tijd behoorlijk pittig. Maar het leverde me vooral enorm waardevolle inzichten op. En die had ik voor geen goud willen missen. (Wie weet schrijf ik over die persoonlijke inzichten een andere keer nog wel een artikel.)
Selectie National Geographic
Maar goed.. eind juni mochten we alledrie tussen de dertig en vijfendertig foto’s ‘inleveren’ (ik kon niet kiezen en stuurde er zesendertig, haha!), inclusief een begeleidend verhaal. Het eindresultaat! De drie series werden samen aangeboden aan National Geographic, die vervolgens één serie uitkoos voor een publicatie in het tijdschrift. Een enorme eer, wat NatGeo is toch wel het bekendste tijdschrift ter wereld! Wie wil daar nou niet z’n foto’s in zien staan?!
Ik wist ongeveer wanneer de keuze gemaakt zou worden door National Geographic en op dat moment was ik in IJsland. Gelukkig heb je daar bijna overal bereik en (3G)-internet, dus we checkten regelmatig de telefoon of er al ‘nieuws’ was. En ja hoor.. we zaten net aan ons ontbijt met een bakje skyr naast een enorm, lava-veld toen de verlossende mail binnenkwam. Mijn serie was uitgekozen! De hoofdredacteur Aart Aarsbergen schreef:
“Laura is er naar ons idee op indrukwekkende wijze in geslaagd een mooie, samenhangende reportage te maken over de onnederlandse schoonheid van de Brabantse Sahara. Technisch verzorgd en fraai uitgewerkt.”
WIEHOEEEE! Je begrijpt, dat mooie nieuws hebben we natuurlijk even gevierd.
En nu is het dus zover, mijn foto’s staan in het septembernummer van de Nederlandse National Geographic. Het is een publicatie van vijf spreads geworden (tien pagina’s!) met daarbij zeven van mijn foto’s. Het tijdschrift koos zelf de foto’s uit, dat hoefde ik gelukkig zelf niet te doen. (Onmogelijke keuze, ik kon niet eens tot dertig komen.) De tekst die ik al had aangeleverd met m’n gehele selectie werd ingekort en ik schreef van te voren een aantal onderschriften.
Het eindresultaat
Nieuwsgierig naar de complete publicatie? Koop dan in de boekhandel, supermarkt of online het septembernummer National Geographic (NL). In deze blog van National Geographic zie je nog meer foto’s staan, evenals een kleine selectie van Jeffrey en Mark. Ook heb ik op mijn Instagram al een deel van de serie laten zien.
Ik ben natuurlijk benieuwd wat je er van vind! Ik ben uiteraard enorm trots op de publicatie, maar eerlijk is eerlijk: ook zonder het tijdschrift ben ik erg blij met de foto’s die ik heb gemaakt van mijn geliefde Brabantse Sahara. :)
Marius van der Sandt Academy
Ben je jonger dan 30 jaar en wil je ook zo’n unieke kans om je te ontwikkelen in natuurfotografie? Houd de website van de Marius van der Sandt Academy goed in de gaten, want ook dit jaar komt er een ronde om je voor in te schrijven!