Op 13 januari 2004, mijn 17e verjaardag, kreeg ik mijn allereerste digitale camera. Wat ik toen nog niet wist, was dat het mijn leven zou veranderen. Tien jaar later, heb ik ontzettend veel geleerd over fotografie. Deze belangrijke inzichten en lessen, op basis van mijn persoonlijke ervaringen, wil ik graag met je delen in dit artikel!

Hoe het begon in 2004

Mijn eerste camera was een Nikon Coolpix 3700. Deze compactcamera had 3,2 megapixel en 3x optische zoom. Wow, dat was toen echt wel wat. Terwijl er nu smartphones zijn die betere foto’s maken dan m’n camera van toen.

Ik koos voor Nikon, simpelweg omdat ik die er mooier uit vond zien dan een Canon (jaja, écht een vrouwenreden). Passend bij mijn budget en wensen waren er toen twee digitale compactcamera’s die in aanmerking kwamen. Dit waren de Nikon Coolpix en een soortgelijke versie van Canon (een Powershot). Het uiterlijk van die eerste camera is de eerlijke reden dat ik vandaag de dag nog steeds met Nikon fotografeer.

In 2014

Als iemand in 2004 had gezegd dat ik tien jaar later fulltime fotograaf zou zijn, dan had ik die persoon voor gek verklaard. Maar toch is het zo. Ik heb in die tien jaar veel gefotografeerd. Heel veel. En misschien nog wel meer geleerd. Niet alleen hoe je mooiere foto’s maakt, maar ook over fotografie in het algemeen, zoals de beleving van foto’s.

10 belangrijke inzichten over fotografie

Deze tien belangrijke inzichten vanuit persoonlijke ervaring ga ik hieronder uitgebreid bespreken. De tien lessen staan trouwens in willekeurige volgorde. :)

UPDATE 2019:
Vijf jaar na het publiceren van dit artikel deel ik ook mijn nieuwste inzichten. Vijf extra lessen na totaal vijftien jaar fotografie-ervaring. Lees de toevoeging hier.

Over de foto’s in dit artikel
Een artikel zonder foto’s is wel een beetje saai. Daarom heb ik het artikel opgevuld met foto’s gemaakt in Rome in 2004 en 2013. De foto’s tonen denk ik duidelijk mijn ontwikkeling in fotografie. Op het gebied van camera-instellingen – in 2004 had ik werkelijk geen idee wat ik deed – maar ook met compositie, beeldhoek en ‘kijken’. Als eerste zie je de foto’s die ik in mei 2013 maakte met een Nikon D700 en een 14-24mm en 24-70mm lens. Schuif je de slider opzij, dan zie je de foto die ik op dezelfde locatie in Rome maakte in mei 2004 met mijn compactcamera Nikon Coolpix 3700. Geloof me, het is een groot verschil. Ik hoop dat je het leuk vindt om te zien!

Laura in Rome, 2004 Laura in Rome, 2013

In 2004 was ik in Rome tijdens de schoolreis van de 5e klas gymnasium. Ze zeggen dat je terug komt in Rome als je een muntje in de Trevi-fontein gooit. Deze ‘legende’ kwam uit; in 2013 was ik daarom samen met mijn vriend Rabin en mijn familie. Ohja! Om onverklaarbare redenen heb ik beide keren een selfie vanuit de hotelkamer gemaakt.

1. Je ontwikkelt jouw fotografie door te doen

Hoe tof zou het zijn als ik gemakkelijk kon tellen hoeveel foto’s ik exact in tien jaar tijd maakte. Maar dit uitzoeken, is helaas monnikenwerk. Eén ding kan ik je wel verzekeren, het zijn er heel veel. En van vele uiteenlopende onderwerpen: landschappen, natuur, macro, (huis)dieren, architectuur, interieur, baby’s, kinderen, ouders, bruidsparen, zwangere dames en zakenmannen. Met daglicht, met studiolicht, met reportageflitsers of met reflectieschermen. Hoog vanuit de lucht, met mijn buik op de grond of zelfs onderwater. Ik heb het allemaal eens gefotografeerd of gedaan. Een hele hoop oefenuren dus en die zijn ook enorm belangrijk als je mooiere foto’s wilt leren maken.

Je kunt nog zoveel lezen of horen over fotografie en kijken naar andermans foto’s, maar je leert het pas echt door te doen. Het is eigenlijk net als autorijden. Zelfs als je honderden uren als passagier in een auto zit en je het theorieboek uit je hoofd kent, bij je eerste rijles kom je erachter dat het zelf doen, toch echt wat anders is.

Dus DOE! Ga op pad met je camera. Probeer, experimenteer. Er komen momenten van frustratie (“Waarom lukt het nou niet?!”), maar geef niet op, want hoe meer je doet, hoe beter het gaat. Op zoek naar een stok achter de deur? Doe dan mee met de fotografiechallenge van Vink Academy. Of volg de fotocursus!

Trevifontein 2004Trevifontein Rome - 2014

2. Je ontwikkelt jouw fotografie met een kritische blik

Mijn fotografie is sinds mijn eerste digitale camera een hoop verbeterd. Dat bewijzen de foto’s in dit artikel wel. In de loop van de jaren leerde ik over de instellingen, leerde ik beter kijken, over licht en over fotobewerking. Maar alleen leren is niet voldoende. Je hebt een kritische blik nodig, voornamelijk van jezelf, om jouw fotografie naar een hoger niveau te tillen. Alleen dan zie je wat er te verbeteren valt, zodat je dit een volgende keer kunt toepassen in een vergelijkbare situatie. Of zodat je meer grip hebt op een nieuwe situatie. Waarna dit proces zich weer herhaalt en je steeds beter en beter wordt.

Veel fotografen zeggen: “De beste foto moet ik nog maken“. Dat is een teken van de kritische blik, die er voor zorgt dat je jouw fotografie steeds verder ontwikkelt. Maar het is ook erg belangrijk om trots te zijn op de foto’s die je (recent of misschien een tijd geleden) hebt gemaakt. Want als nooit iets goed genoeg is, dan verlies je het plezier in fotografie waarschijnlijk snel.

Trevifontein 2004Trevifontein 2013

3. Objectief naar je eigen foto’s kijken blijft lastig

Ook al fotografeer ik meer dan tien jaar, het blijft vaak lastig om écht objectief naar mijn eigen beelden te kijken. Mijn blik is vrijwel altijd gekleurd, simpelweg omdat ik de foto heb gemaakt. De ervaring van het moment van het fotograferen zit als het ware verstopt in het beeld. Je vindt een foto bijvoorbeeld extra goed gelukt omdat je er heel veel moeite voor hebt gedaan, omdat het zo’n heerlijke dag was (“Weet je nog, daarvoor hadden we dat leuke restaurantje ontdekt”) of omdat je zoveel geluk had om op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Herkenbaar?

Hoe korter het moment tussen het maken van de foto en het terug zien ervan zit, hoe meer je de ervaring van het fotograferen nog herinnert. Soms kun je een serie daarom beter even ‘laten liggen’, voordat je gaat selecteren. Maar zelfs als het enkele jaren geleden is dat je een foto maakt, het gevoel en de ervaring van dat moment kan nog steeds aan de foto kleven. Dat hoeft niet per se erg te zijn. Fotografie doe je waarschijnlijk in de eerste plaats voor jezelf. Maar het is wel iets om bij stil te staan. In het artikel Het verhaal achter de foto’s: een vroege ochtend in Rovinj schrijf ik hier meer over.

Pantheon Rome 2013

4. Fotografie is persoonlijk en smaken verschillen. (En dat is niet erg!)

Iedereen kijkt anders tegen foto’s aan. Wat de één mooi vindt, vindt de ander misschien niks. Vaak is het ook gewoon een kwestie van smaak. Het betekent niet dat je een foto die niet jouw smaak is (en die je zelf niet zo zou maken), ook altijd lelijk of fout vindt. Integendeel. In mijn eigen fotografie houd ik enorm van kleuren en zet ik maar weinig foto’s om in zwart-wit. Toch kan ik ontzettend genieten van andermans zwart-wit foto’s. Daarnaast heb ik persoonlijk weinig met bijvoorbeeld nieuwsfoto’s of sportfoto’s. Maar als ik dan de geselecteerden, genomineerden of winnaars van de World Press Photos bekijk, dan kan ik de fotograaf oprecht bewonderen en denken “Wow, dat is knap gedaan, goed gezien!”. Zonder de droom te hebben om zoiets zelf te maken.

Door andermans foto’s te leren waarderen, ontdek je veel pareltjes. Onbewust haal je er waarschijnlijk zelfs inspiratie uit, waardoor je – zonder het door te hebben – je eigen foto’s weer verbetert. Blijf er simpelweg altijd van bewust dat smaken verschillen en dat niet iedereen hetzelfde over een foto denkt. Dat is niet erg, want anders zou iedereen hetzelfde (willen) maken. En dan onderscheid niemand zich echt.

Pantheon 2004 Pantheon 2013

5. Fotoapparatuur is niet het belangrijkste voor een goede foto, maar kan wel belangrijk zijn

In de afgelopen tien jaar zijn natuurlijk ook camera’s ontzettend verbeterd. Betere sensoren, snellere objectieven, solide behuizing, wat niet eigenlijk? Ik vraag me regelmatig of we het maximaal haalbare op het gebied van techniek niet stiekem bijna hebben bereikt.

Vaak zeg ik dat de apparatuur niet het belangrijkste is van de foto. Je hoeft echt niet de nieuwste, beste, snelste en duurste camera te hebben voor het maken van mooie foto’s. Zoals ook in mijn eBook ‘Mythes en misvatting over fotografie’ staat: “Als iemand helemaal niets af weet van fotografie en je geeft hem of haar de allerbeste of allerduurste camera in handen, dan is de kans dat deze persoon ook gelijk een topfoto maakt heel klein.” Ik bedoel: als ik mijn moeder nu mijn camera in handen geef, dan weet ze echt niet hoe ze daar een fatsoenlijk beeld uit moet krijgen.

De apparatuur is dus niet per se een bepalende factor voor een goede foto. Het gaat er veel meer om wat jij met de apparatuur doet. Wel kan er een moment aankomen, dat je aanloopt tegen de beperkingen van je apparatuur.  Je weet het maximale uit je camera te halen, maar dat is niet goed genoeg of niet precies wat je wilt. Je hebt bijvoorbeeld meer zoom nodig. Of een lens die lichtsterker is. Het is mijn ‘regel’ om pas op dat moment te investeren in een andere body of nieuwe objectieven. Het kan trouwens een tijdje duren voordat je de beperkingen gaat merken of gaat ‘zien’, maar dat is niet erg.

Wanneer je de beperking van je apparatuur (nog) niet merkt

Ik weet nog dat ik ooit, ik gok ergens in 2008, een foto op een forum plaatste waarbij iemand me als reactie adviseerde om in een 50mm lens te investeren, omdat de bokeh bollen niet helemaal rond maar eerder hoekerig waren. “Wat een onzin, het gaat toch niet om de bokeh op de achtergrond?! Heb je überhaupt wel naar het onderwerp gekeken?” Ik denk dat ik ongeveer zo reageerde.

Terugkijkend had die persoon helemaal gelijk en had het gebruik van een ander objectief de foto beter gemaakt. Maar toen zag ik dat gewoon niet. Of kon ik er niet objectief naar kijken, dat kan ook. Net zoals ik nu wel eens denk  “Hoe heb ik ooit die foto kunnen selecteren? Die is niet eens scherp!”. Of  “zoveel ruis, hoe is het mogelijk dat ik die ooit goed vond?”

Als je merkt wat je beperkt, dan is het een goed moment om te investeren. En zodra je eenmaal nieuwere/betere apparatuur hebt, dan wil je waarschijnlijk ook niet meer terug. Nieuwe, betere of duurdere apparatuur zorgt dus niet per se voor dat je mooiere foto’s maakt, maar het kan tegelijkertijd wel invloed hebben op de kwaliteit van je foto’s in scherpte, onscherpte, ruis, etcetera. Maar nogmaals: alleen als je weet hoe je met de camera moet werken.

Vactiaanstad 2004