Wel of geen mensen in je landschapsfoto’s?

Voor je ligt een prachtig landschap of stukje natuur. Vlak voordat je je camera pakt, komen er ineens een paar wandelaars aan. “Nee hè, ga weg! Ik wil jullie niet op de foto hebben.” Of… toch wel? Lees in dit artikel waarom je soms juist graag personen in je landschapsfoto’s wilt hebben.

Een van de uitdagingen van landschapsfotografie is vaak het overbrengen van het wijdse. Een truc om een foto meer diepte te geven is door iets op de voorgrond te plaatsen. Maar ook een persoon in beeld kan heel handig zijn! Waarom? Zelfs als wij een persoon in de verte zien, begrijpen we hoe lang die persoon ongeveer is. Wij – of misschien beter gezegd: onze hersenen – weten onbewust de gemiddelde lengte van een persoon. En daardoor zien we direct hoe groot de de rest van de omgeving is. Met een persoon in beeld zie je dus sneller hoe hoog de waterval of hoe reusachtig dat rotsblok is.

Met dit in gedachten fotografeerde ik ook heel bewust Rabin voor een stel mammoetbomen in Sequoia National Park in de Verenigde Staten. De Sequoia’s zijn de grootste bomen ter wereld. Als je hieronder staat, maken ze absoluut veel indruk. Het fotograferen van deze giganten vond ik toch lastiger dan verwacht. Richtte ik mijn camera omhoog, dan kreeg je ondanks het groothoekobjectief niet hun reusachtige afmetingen mee. Terwijl we aan het wandelen waren door het bos met verschillende groepjes Sequoia’s, spotte ik een mooie opening. Ja, dat was precies het kader waar ik naar op zoek was. Omdat ik voldoende afstand had tot deze Sequoia’s, zag ik veel van de hoge stammen. Ik vroeg Rabin om een stukje terug te lopen en voor de bomen te gaan staan. Niet omdat ik hem per se op de foto wilde, maar omdat hij het formaat gaf aan deze bomen en zo het plaatje compleet maakte. De donkere regenjas die hij aan had vroeg ik ‘m ook uit te doen, omdat zijn blauwe jas veel beter afstak tegen de oranjebruine boomstammen. En dit is het resultaat:

Rabin voor de gigantische Sequoiabomen.

Om te zien hoeveel verschil het echt maakt, bekijk je de foto ook een keer met je duim over Rabin heen. Zie je het verschil?

En zo staat Rabin wel vaker ‘functioneel’ in beeld op de foto. Soms heel duidelijk, soms minder duidelijk.

Zie jij het kleine poppetje onder de boog staan?

Shete Boka Park, Curaçao

Tunnelbeach, Nieuw-Zeeland.

Deze scheuren waren echt gigantisch. In de jaren 60 was dit nog een groot kolkend lavameer. Het duurt even voor je de persoon ziet, maar hij voegt wel iets toe.

Wadi Rum woestijn, Jordanië

Heel veel mist bij de Preikestolen in Noorwegen. Hoe geef je dan aan hoe hoog de rots is? Juist! Met een persoon in beeld!

Maar het hoeft niet altijd je reisgezelschap te zijn. Soms zijn het toevallige voorbijgangers of wandelaars die precies op de juiste plek in het landschap staan.

Deze personen staan precies op de juiste plek bij de Lünersee in Oostenrijk! Zonder hen op de voorgrond, is het een stuk minder duidelijk hoe groots het landschap is.

Overigens kunnen dieren of een voertuig dezelfde functie hebben als de persoon in beeld. Zo heb je vast een idee hoe hoog een kameel ongeveer is. En ook van een auto schat je de formaten onbewust aardig in.

Ook dieren kun je functioneel in beeld plaatsen. De schatkamer in Petra, Jordanië, is meer dan veertig meter hoog.

De auto geeft ook een goed idee hoe uitgestrekt het landschap op de foto is.

Dus… volgende keer dat er iemand ‘door je foto’ loopt: jaag hem of haar niet weg! Maar kijk juist of de persoon niet iets kan toevoegen aan je beeld.