Ga je op reis en heb je daar de kans om dolfijnen of walvissen te fotograferen? Super gaaf! Een unieke kans die je niet voorbij moet laten gaan! In dit artikel geef ik je de fotografietips om tuimelende dolfijnen te fotograferen of de geweldige walvissen goed in beeld te brengen.
“Wat is je lievelingsdier?” Zeker een derde van de kinderen beantwoordt deze vraag met een dolfijn. En dat begrijp ik goed; ze zien er vrolijk en vriendelijk uit, zijn nieuwsgierig en kunnen allemaal kunstjes. Dolfijnen heb ik gezien in Egypte, voor het eiland Madeira, langs de boot op Curaçao en bij Kaikoura in Nieuw-Zeeland heb ik zelfs met dolfijnen gezwommen!
Maar als je mij vraagt om te kiezen tussen dolfijnen en walvissen, dan hoef ik niet lang na te denken. Walvissen zijn geweldige en machtige wezens waar ik geen genoeg van kan krijgen. Ik zag ze in 2015 voor het eerst op Hawaï en de laatste keer (2024) nog in IJsland. Genoeg ervaringen en foto’s om te verwerken in dit artikel met fotografietips.
Bultrug (Humpbackwhale) in IJsland. Waar zou die naam vandaan komen, he?! ;)
1. Lens met veel zoom (of toch niet?)
De eerste keer dat ik dolfijnen ging fotograferen had ik nog geen telezoom-objectief. De maximale brandpuntsafstand van mijn lens was op dat moment 50mm. Naast mij zaten een aantal fotografen met enorme toeters en de moed zakte me direct in mijn schoenen. Ik zou nooit net zulke mooie plaatjes gaan schieten als hen. Of… toch wel?
De dolfijnen bleken tijdens de boottrip zo nieuwsgierig dat ze dichtbij kwamen, onder de boot door zwommen en vlak naast de boot uit zee sprongen. Tja, dan zit je toch maar mooi met je zoomlens, zijn ze ineens veel te dichtbij. ;)
Een springende dolfijn, net naast de boot
Nu moet ik eerlijk toegeven: in de meeste gevallen helpt het natuurlijk wel als je een objectief met een lange brandpuntsafstand hebt, want vaak zijn de dolfijnen (of walvissen) verder weg.
Deze dolfijn zwom en sprong helaas verder weg. In zo’n situatie is een lange lens met veel zoom wel handig natuurlijk!
Als ik nu een boot op ga, kies ik voor het fotograferen van walvissen en dolfijnen meestal voor een 70-300mm lens of een 70-200mm met extender. (En het liefst had ik nog meer zoom, maar die objectieven heb ik (nog?) niet)
Heb jij geen telelens met veel zoom, geef het dan in ieder geval niet bij voorbaat op. Duim gewoon dat de dieren zo dichtbij komen zwemmen dat jij prachtige foto’s maakt en iedereen met een teletoeter staat te vloeken ;). Bovendien kun je de foto altijd ietsje croppen. (Wat ik ook bij veel van de foto’s in dit artikel heb gedaan trouwens!)
Een moeder walvis en haar jong, vlak voor de boot (70mm)
2. De beste periode/plek
De beste periode om walvissen (of dolfijnen) te spotten en te fotograferen, wisselt sterk per locatie. Doe van te voren wat onderzoek (lees: google!) of laat je informeren.
Zo heb ik bijvoorbeeld walvissen gezien op Hawaï bij het eiland Maui. Dit was in de maand maart en het hoogtepunt van het migratieseizoen. In deze periode springen ze vaker hoger uit het water – dit heet breaching – dan in andere maanden. Ik heb het meerdere keren mogen zien en uiteraard is dit enorm spectaculair. Maar ook mama-walvissen met jongen of staarten die op het water slaan zijn zó gaaf!
Wist je dat je een walvis kunt ruiken na een breach? Door de enorme klap op het water verliest het dier de parasieten op z’n huid. Je ziet dan stukjes in het water drijven en die ruik je. :)
Toen ik in de maanden juni en juli in IJsland was, heb ik bij geen van de twee walvissenexcursies een jump gezien. Dat was helemaal niet erg, want het was nog steeds super tof. Bovendien wist ik ook dat het breachen in deze periode minder vaak gebeurt, waardoor ik totaal niet teleurgesteld word. (Ook al zie je natuurlijk nog wel op de reclame-posters de springende walvissen staan).
Deze walvis maakt een diepe duik! Het kan dan wel 20 minuten duren voordat-ie weer bovenkomt.
3. Houd je camera paraat
Het is bijna altijd een verrassing wanneer een walvis of dolfijn aan het zeeoppervlak verschijnt. Blijf goed om je heenkijken en houd de camera paraat. Daarmee bedoel ik: je legt je camera niet op schoot, maar houdt ‘m omhoog en het liefst in de buurt van je gezicht. Jup, dat vereist misschien wat spierballenkracht, maar het is wel echt beter. Zodra er iets verschijnt, kun je de zoeker direct voor je oog houden en de foto’s maken. Als je op dat moment nog de camera uit je tas moet halen of aan de instellingen moet zitten, dan ben je voor die springende foto echt te laat.
![Jump to the sky [Hawaï]](https://vinkacademy.nl/wp-content/uploads/walvis-fotograferen-jump-to-the-sky-700x467.jpg)
Jump to the sky (Hawaï). De bultrug schijnt maar een paar slagen met z’n staart nodig te hebben om hoog uit het water te komen.
Check! Een regenboog in de splash bij het bovenkomen van de walvis! Hoe cool is dat?!
De kop van een walvis is moeilijker om goed vast te leggen dan een staart. Bij de staart heb je net een paar seconden meer de tijd – bij de kop moet je nog sneller reageren. Omdat je niet weet waar de walvis naar het wateroppervlak komt op te ademen, is het zo belangrijk om je camera paraat te hebben.
Op deze foto zie je een walvis die aan het eten is. De walvis neemt hiervoor een enorme hap water in z’n bek en gebruikt vervolgens z’n tong om het water weer uit z’n mond te duwen. Dat water stroomt door speciale baleinen: een soort filters die ervoor zorgen dat al het water eruit gaat. Visjes of andere kleine waterdieren blijven zo achter, die de walvis dan doorslikt. Er zijn mensen die wel eens in een bek van een walvis terecht zijn gekomen (zoals duikers), maar je bent als mens gelukkig te groot om doorgeslikt te kunnen worden!
Leren welke instellingen je nodig hebt in welke situatie?
Dat is precies wat je leert in de online fotografie cursus Nooit Meer Op De Automatische Stand Fotograferen.
4. Stel een korte sluitertijd in bij het fotograferen van walvissen of dolfijnen
Heb je het geluk een walvis of dolfijn te spotten die een sprong uit het water maakt? Dan wil je natuurlijk geen bewegingsonscherpte. Stel daarom een korte sluitertijd in, bijvoorbeeld 1/1500s of korter, om de beweging te bevriezen en een scherpe foto te maken.
Meer weten over het instellen van je camera? Dat leer je in mijn online fotocursus.
Deze donkergestreepte dolfijnen (dusky dolphins) werken samen om vissen te vangen. Dat ziet er natuurlijk extra spectaculair uit!
5. Zet je camera op burstmodus
Deze tip is opnieuw voor springende walvissen of dolfijnen: zet de camera op burstmodus. Als je de ontspanknop ingedrukt houdt, maakt de camera meerdere foto’s achter elkaar. Op die manier kon ik meerdere fases van de sprong van deze dolfijn vastleggen.
Door de burstmodus kon ik deze springende dolfijn goed fotograferen!
Een hoge ‘sprong’…
…gevolgd door een enorme splash! Ook die kreeg ik op de foto door de burstmodus.
De vorm van de start (de V-lijn) zie je ook terug in de heuvels op de achtergrond.
6. Polarisatiefilter
Met een polarisatiefilter verminder je de reflecties op het water. Als het water niet teveel golft, kun je zo beter zien wat er onderwater is. Dit is vooral nuttig als een walvis of dolfijn erg dicht bij de boot zwemt. Maar het is niet altijd nodig, kijk maar:
Het water was super helder en de zon stond precies goed, waardoor ik de dolfijnen onderwater goed zag. Hier had ik geen filter voor nodig. Maar heb je last van reflecties? Dan kan een polarisatiefilter goed helpen!
7. Extra aandacht voor de staart
Als een walvis niet omhoog springt, wat valt er dan nog te fotograferen denk je misschien? Nou, genoeg! De bulten op de rug van een bultrug (ja, je zou het zelf niet bedenken), het gesproei van water als de walvis ademt en natuurlijk: de staart.
Detailopname van de staart van een bultrug
Een mama-walvis slaat agressief met haar staart op het water (wel 20x) om een mannetjeswalvis te laten weten dat hij weg moet gaan bij haar en haar jong (rechts nog net in beeld)
Wist je dat een staart van een walvis als een vingerafdruk is? Geen één is er gelijk. Onderzoekers gebruiken de tekening aan de onderkant van de staart om walvissen van elkaar te onderscheiden. Helaas betekent een goede blik op een staart vaak ook een diepe duik van de walvis, waarna het een tijd kan duren voor-ie weer boven komt. Maar probeer er zelf eens op te letten. Is de walvis die je nu ziet dezelfde als die je hiervoor zag?
De tekening aan de onderkant van de staart is een soort vingerafdruk: uniek!
Onderstaande foto heb ik geüpload naar de website HappyWhale.com. Aan de hand van het patroon op de staart kon de bultrug vervolgens geïdentificeerd worden, en zo weet ik dat deze walvis Wings heet. Ik spotte de walvis in september 2024 in Husavik (het noorden van IJsland), waar iemand in 2015 de walvis voor het eerst fotografeerde. Zo weet ik dus ook dat deze walvis minimaal 9 jaar is. Als je een ‘nieuwe’ walvis upload naar de site, mag je het individu zelf een naam geven. Tof toch?
De walvisstaart is hier klein in beeld, maar zodra je ‘m spot, voegt het absoluut iets toe aan de landschapsfoto.
8. Kies bewust de walvissenexcursie of dolfijnenexcursie uit
Als er walvissen te zien zijn, heb je vaak meerdere bedrijven om met de boot het water op te gaan. En bij dolfijnen kun je soms zelfs met de dieren zwemmen. De tip die ik je wil meegeven: kies heel bewust het bedrijf of de organisatie uit waar je deze tour boekt en met welke boot je vaart.
Respect voor de dieren
Wat je niet wilt is een bedrijf dat de dieren opjaagt of niet respecteert. In Egypte heb ik gezien hoe ze met speedboats achter de dolfijnen aan sjeesde. Niet tof! Maar bij de dolfijnenexcursie die ik deed in Madeira waren ze heel duidelijk: als wij een groep dolfijnen zien, dan varen we er naar toe. Maar zwemmen ze weg, dan gaan we ze niet achterna. De dieren zijn vrij om te gaan, ze leven in het wild en dat moeten we respecteren. Dat betekende zelfs dat als wij een minuut of twintig bij een school dolfijnen hadden gedobberd, dat onze boot wegvaarde. Allemaal om te zorgen dat de wilde dieren ook echt wild bleven. En ik kan alleen maar voorstellen dat dit voor jezelf – als toerist – echt beter voelt dan het opjagen van een groep dolfijnen.
Misschien vind je het ook fijn om te weten dat een organisatie meer doet dan alleen maar geld verdienen aan de excursies. Op Maui deden wij de walvissenexcursies met de Pacific Whale Foundation, een organisatie die zich ook bezighoudt met onderzoek, educatie en behoud. Een soort win-win situatie dus ;)
Happy whales :)
Welke boot?
Vraag voor je de tour boekt ook even naar de boot waarmee je het water opgaat. Met een kleine boot (raft) ben je vaak sneller bij de walvissen of dolfijnen. Ook zit je dichterbij het wateroppervlak, wat meestal tof is voor de foto’s. Het is ons nog nooit gelukt, maar hoe gaaf zou het zijn als je vlakbij een walvis of dolfijn bent en dan je waterdichte camera of GoPro buiten boord kan hangen om onder water te fotograferen?! Het nadeel van een kleine boot is dat je gemakkelijk nat wordt. Geloof me, ik kan het weten… wij verdronken twee iPhones door een te hoge golf.
Het voordeel van een grote boot is dat je meer bewegingsvrijheid hebt – je kunt van de ene naar de andere kant lopen, net afhankelijk van waar de walvissen of dolfijnen zijn. Je hebt ook minder last van golven (de boot ligt meestal stabieler) en er is vaak een toilet aan boord.
Als je denkt; “Wat hangt die boot scheef”, dan kan ik zeggen: dat klopt! Ondanks dat de zee niet erg veel golven had, schommelde de boot aardig op en neer tijdens het walvissen spotten!
Het grote voordeel van een kleinere boot is dat je sneller en dichter bij de walvissen komt.
Ik vind het mooi hoe je bij deze foto zowel de bultrug, een boot en het landschap (Husavik, IJsland) ziet. Het geeft de foto meerdere lagen.
9. Zeeziek? Neem reispilletjes mee!
Word je net als ik wel eens zeeziek? Neem dan vooraf eventueel een pilletje tegen reisziekte in. Ik ben geen fan van hoge golven en juist als ik dan druk ben met fotograferen word ik snel misselijk. (Net zoals dat ik ook geen boek moet lezen in de auto).
Natuurlijk staat niet elke boottocht gelijk aan misselijk worden, maar ik vind zo’n pilletje dan een uitkomst. Al was het maar vanwege het placebo-effect! ;)
En moet je toch overgeven? Hang dan even over boord en geef de vissen te eten. Niet leuk, maar ik kan (helaas) uit ervaring vertellen dat dit wel oplucht!
Hoeveel walvissen zie je in deze foto?
10. Hoog standpunt
Je hoeft overigens niet altijd een boot op om walvissen te kunnen spotten! Misschien ben je wel op een bestemming waarbij je vanaf een hoge klif of berg uitkijkt over zee. Door dit vogelperspectief heb je een brede blik op de oceaan en zie je het eerder als een walvis of dolfijnen naar het oppervlak komt om te ademen. Maar… een objectief met heel veel zoom is voor een goede foto wel een vereiste!
Deze foto maakte ik vanaf het (ei)land bij een uitkijkpunt. Ondanks de 300mm lens zijn de walvissen (en de boot) toch nog klein in beeld.
Deze school dolfijnen zwom zo dicht bij de kust, dat je ze vanaf het strand of vanaf de heuvel ook had gezien.
Een uniek standpunt: een walvis gefotografeerd met een drone.
Op de bucketlist
Ik heb nog geen grijze walvis of blauwe vinvis (33 meter lang!) gezien en ook een orka staat nog op de bucketlist. Maar het hoogst op het lijstje staat snorkelen met een walvis in de buurt. Dat lijkt me super spannend én onwijs gaaf!
Waar hoop jij dolfijnen of walvissen te fotograferen? Vertel het in de reacties!
Een bultrug walvis gefotografeerd in IJsland. De vorm van de bult past mooi bij het fjord in de achtergrond.
Walvissen op de menukaart? Bestel het niet!
Ik wist dat Japan nog één van de weinige landen is waar walvissen gevangen worden voor commerciële doeleinden. Maar ik stond echt even met mijn oren te klapperen toen ik hoorde dat dit in IJsland ook nog steeds gebeurt. IJsland?! Zo dicht bij huis? Waarom in hemelsnaam? Het antwoord schokte me nog meer. Vanwege de toeristen. WAT?
Er zijn blijkbaar reisgidsen die je graag doen geloven dat walvissenvlees een traditioneel recept is die je echt eens moet proberen. Maar werkelijkheid is anders. Zo’n 82% van de IJslandse bevolking heeft nog nooit walvis gegeten en slechts een paar procent van de inwoners doet dit regelmatig. De walvissen die op een bordje in een restaurant belanden, worden in feite dus gevangen en gedood VANWEGE toeristen. Het gaat vooral om minky whales (dwergvinvissen), waarbij ook nog eens zo’n 75-85% van het dier weggegooid wordt omdat het niet voor consumptie geschikt is. Hoewel de status van deze dieren niet bedreigd is, vind ik het een vreselijke ontwikkeling. Het voelt bovendien ook zo tegenstrijdig. Aan de ene kant staan toeristen in de rij en betalen ze veel geld om deze mooie wezens te zien zwemmen in onze oceaan en dezelfde avond ligt er zo’n dier op je bord. BAH!
Gelukkig gaat het aantal wel al jaren omlaag. In 2009 gaf 40% van van de toeristen toe dat ze walvis gegeten hadden. Dit percentage was in 2014 gelukkig gehalveerd [bron], en in 2017 was het nog maar maar 11%. Desondanks werden er in 2022 werden er helaas 148 walvissen gedood [bron].
Daarom, alsjeblieft: staat er walvis op de menukaart? Bestel het niet. Het is geen traditioneel recept of één van de must do’s in Iceland. Nog beter: vermijd de restaurants waar walvis geserveerd wordt. Lonely Planet heeft in reisgids daarom (heel goed!) geen eetgelegenheden opgenomen waar dit gebeurt.
(Hetzelfde geldt trouwens voor de papegaaiduikers! Die vogels eten de IJslanders ook niet, is géen traditioneel recept en naar wat ik heb gehoord zou het ook nog eens een taai stukje vlees zijn!)
Reisfotografie – explore discover capture
Het boek Reisfotografie is het dikste Nederlandstalige boek over reisfotografie.
Ik ga dinsdag walvis spotten in Kaap Verdie. Ik zal al je tips meenemen. Dank daarvoor
Heel fijn dat je zo uitdrukkelijk oproept om geen walvis te eten in Ijsland. Hoe is het mogelijk dat er nog steeds toeristen in die val lopen – ook in Noorwegen trouwens. Bedankt voor je duidelijke opinie!
Bedankt voor de tips Laura.
2x in Monterey Bay, California, USA geweest, de baai is waar je moet zijn voor bultruggen, zeeotters en veel meer.
Kaikoura, New Zealand ook geweest en vanop het water met een boot de postvissen gezien en vanuit een sportvliegtuig. Toen ook het geluk gehad van een reuze school dolfijnen vanuit de lucht te zien.
Voor de kust van zuidelijk Chile het geluk gehad om een blauwe vinvis te zien, echt een geweldige ervaring geweest, tegenover de andere echt veel groter dier.
Zijn in juni 2019 naar de Galapagos eilanden gewest. Bij de oversteek van Floreana naar San Christobal zouden we de meeste kans maken op het zien van walvissen. Dit heeft te maken met de diepte van de zee. Nou… één van de hoogtepunten van onze vakantie. Aanvankelijk zagen we alleen dolfijnen maar al snel werden die gevolgd door een enorm grote school false whales (lijken op orca’s maar zijn min of meer egaal grijs van kleur. De schatttingen liepen uiteen van meer dan 60 tot ruim 100. Het was zelfs voor de bemanning een bijzondere gebeurtenis en de schipper paste ook de snelheid van de boot aan zodat we zeker 20 minuten van het schouwspel hebben kunnen genieten. Onze gids heeft zelfs met deze beesten kunnen snorkelen en daar prachtige beelden van junnen maken. Dit zullen we nooit meer vergeten!!
Wij gaan is sept. Naar ijsland. Dus ik ben benieuwd. Heb een 18 200mm lens een 50mm en een groothoek 18 -10.
hele dag op orca’s gejaagd bij Telegraph Cove op Vancouver Island en …helaas ze waren er niet. Door de regen en wind was de boottocht erg onstabiel maar toch nog een paar bultruggen en seals gescoord: wij hadden twee camera’s bij ons; eentje met zoom 70-300 en eentje met de 28-135 maar je moet eerst walvissen tegen komen om ze te fotograferen. Bij deze boottocht die overigens uitstekend was wel veel geleerd van de biologe die ons begeleide en captain Bob was great.
Ik film ook graag met de camera dat is bij springers soms stuk makkelijker en dan kun je foto uit de film abstraheren (wel met verlies van kwaliteit) en anders probeer ik toch in Raw te fotograferen dat geeft veel betere mogelijkheden in de nabewerking.
Volgend jaar in Nieuw Zeeland gaan we het opnieuw proberen, hopelijk meer geluk en iets beter weer en bedenk paddenstoelen staan beter stil dan dolfijnen, walvissen dus de sluitertijd moet iets lager; In Australie al eens met dolfijnen gezwommen die zo snel waren dat ze niet te filmen waren
Paar jaar geleden naar de Azoren geweest met mijn zoon (toen 7 jaar, met goedkoop kindercameraatje) tijdens een boottocht dolfijnen gespot. Er zwom een school dolfijnen mee met de boot en mijn zoon wilde ook mooie foto’s er van maken. Ze zwommen in een bepaald ritme, dus meetellen en bij 3 afdrukken. Is zeer goed gelukt. Zelfs een dolfijn die met een krab in zijn bek uit de zeesprong hadden we haarscherp op de foto. Ook nog 2 blue finn whales gezien op 30 meter afstand. Zo gaaf. Hopen ooit nog een keer terug te gaan
Het is nu bijna een jaar terug. Wij voeren met de Plancius van Vlissingen via Jan Mayen naar Spitsbergen. Wat een avontuur. We hebben tijdens die trip dolfijnen, bruinvissen, grienden, dwergvis, bultrug, gewone vinvis, blauwe vinvis, potvis en groenlandse walvissen gespot. Op Spitsbergen zelf gewoon vanaf de kant. Blauwe vinvis en Beluga,s.
Ook nog 100 verschillende vogelsoorten te mooi voor woorden.
Voor de urban fotografen. Een bezoek aan Pyramiden gemaakt.
Op m,n website staan een aantal foto,s van deze waanzinnige reis.
We verbleven in ons tentje op de camping. Daar zwierven poolvossen rond.
http://Www.abefoto.nl
Hey Laura,
Wat een interessant artikel heb je hier neergezet.
Als eerste mijn complimenten wat betreft het bijsluiten van alle extra informatie naast de standaard fotografeer tips.
En dan heb ik het voornamelijk over de uitleg wat betreft het kiezen van organisatis en het respect hebben voor de dieren.
Heb al redelijk wat artikelen en blogs gelezen en dit is toch nog iets wat mij te vaak vergeten wordt.
Je uitleg is duidelijk en je verhaal is interesant en in een leuk jasje neergezet. De foto’s die erbij staan maken het plaatje helemaal compleet!
Heel interessant artikel, Laura.
Je kritische standpunt over het eten van Walvissoorten of Papegaaienduikers vind ik helemaal geweldig! Op het Schotland-Forum heb ik een aantal keren mensen op hun verantwoordelijkheden gewezen, hetgeen me niet in dank werd afgenomen, omdat -moderator: – het geen politiek forum was…(zucht) Jij laat goed weten dat Eco-toerisme risico’s voor de natuur met zich mee kan brengen en dat we ethisch bezig moeten zijn. Heel erg bedankt daarvoor!
Beste Laura,
Hoe toevallig heb ik enige dagen geleden een walvis safari gemaakt vanuit Victoria BC (Canada). Zelf heb ik niet veel ervaring met fotografie, maar wilde wel resultaat. Ik ben in bezit van een Canon 750D met 55-250 tele objectief. Alle foto’s heb ik gemaakt in sportstand om experimenteren met standen te voorkomen voor deze ervaring. De resultaten zijn uitstekend! Dit wil ik even kwijt om te voorkomen dat men teveel met de camera bezig is, en deze bijzondere ervaring mist!
Wauw, wat een onwijs gave foto’s, Laura! Deze prachtige dieren staan heel erg hoog op mijn lijstje van wensen om te fotograferen! Dit inspireerde me enorm om die lijst niet te vergeten ??
Top!! Afgelopen zomer in Canada geweest en daar orca’s gespot. Een kennis die mee was had een lens van 50-200mm en ik had gewoon gezellig mijn kitlens erop gezet ;) Twijfelde tussen mijn zoom of kitlens. Wat ben ik blij dat ik gewoon lekker mijn kitlensje erop had! Walvis kwam dichtbij en de foto’s van de orca’s zijn zo tof geworden omdat ik heel de achtergrond erbij op heb gefotografeerd. Mijn buurman heeft overigens alleen de orca’s dichtbij waarbij de omgeving wegvalt, wat zonde is!
Super leuk artikel. Wij denken erover in maart naar IJsland te gaan..voor t Noorderlicht en de walvissen. We zijn dan in Reykjavik. Ik hoop beiden te zien.
Zuid Afrika is de plek voor mij. In oktober en november zwemmen ze bijna de kust op. Hermanus is heel bekend, maar eigenlijk zijn ze overal op West Kaap te zien. Daarnaast heb je aan de oostkant bij St Lucia een prachtige boottrip mogelijkheid. Een andere tip is dat je altijd met een erkende touroperator op pad gaat, zodat internationale afspraken worden nageleefd en dat je niet te dicht bij de walvissen komt.
Goede tips. Ik wil er nog drie aan toevoegen:
1 Neem een goede doek mee om je lens schoon te houden. De spray van een walvis bevat heel veel kleine druppeltjes water. Ook kan het erg mistig zijn op zee. (Ook dan kun je nog prachtige foto’s maken van walvissen.) Een regenhoes voor je camera heb ik nooit nodig gehad.
2 Ook vanaf de wal kun je soms walvissen zien. Hou ook dan je ogen open. We zagen ze in Canada toen we zeehondjes gingen kijken vanaf de kant. Vanuit een restaurantje met uitzicht op zee hebben we er zelfs een zien breachen. Walvissen nemen in de zomer hun jongen mee naar ondiepere wateren, waar veel voedsel te vinden is. Let op of je sprays ziet (daar is de walvis op dat moment) en of je een soort plakkaat op het water ziet (daar is de walvis net weg, maar wel in de buurt.)
3 Leg je camera ook eens weg. Een walvis is zo groots en indrukwekkend; Het is zonde om die ervaring te missen, omdat je alleen maar door een lens kijkt. Zo’n tocht duurt vaak een paar uur. Als walvissen zich laten zien, dan heb je genoeg kansen om ze te fotograferen en daarnaast te genieten van de ervaring.
Leuk artikel en heel herkenbaar. Ook herkenbaar was de Nattfari. Daarme zelf ook gevaren en in 3 uur tijd 7 of 8 bultruggen mogen zien. En dan is een telezoom heel handig ook al passen ze zo nu en dan niet in beeld en blijft het bij de “neusgaten”
En inderdaad, houdt de camera in de aanslag.